ความเสื่อมเลย เพียงนั้น, ภิกษุทั้งหลายจักพอใจอยู่ในเสนา-
สนะป่าเพียงใด พึงหวังความเจริญได้แน่นอน ไม่พึงหวัง
ความเสื่อมเลย เพียงนั้น, ภิกษุทั้งหลายจักเข้าไปตั้งความ
ระลึกถึงเฉพาะตนได้ว่า ไฉนหนอ เพื่อนพรหมจรรย์มีศีล
เป็นที่รัก ที่ยังไม่มา ขอจงมา และที่มาแล้วพึงอยู่เป็นสุข
เพียงใด พึงหวังความเจริญได้แน่นอน ไม่พึงหวังความเสื่อม
เลย เพียงนั้น, ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อปริหานิยธรรม 7
ประการนี้ จักตั้งอยู่ในภิกษุทั้งหลาย และภิกษุทั้งหลายจัก
ปรากฏในอปริหานิยธรรม 7 ประการนี้ เพียงใด ภิกษุ
ทั้งหลายพึงหวังความเจริญได้แน่นอน ไม่พึงหวังความเสื่อม
เลยเพียงนั้น.
จบ ภิกขุสูตรที่ 3

อรรถกถาภิกขุสูตรที่ 3

มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า อภิณฺหสนฺนิปาตา นี้ เป็นเหมือนคำที่กล่าวแล้วในวัชชี
อปริหานิยธรรม 7 ประการนั่นแหละ. ก็ภิกษุทั้งหลาย แม้ในพระ-
ศาสนานี้ ไม่ประชุมกันเป็นนิตย์ย่อมไม่ได้ยินข่าวที่มาในทิศทั้งหลาย.
ต่อแต่นั้น ย่อมไม่รู้ข่าวเป็นต้นว่า สีมาวิหาริโน้นวุ่นวาย อุโบสถ
และปวารณา ยังตั้งอยู่. ภิกษุในที่ชื่อโน้นกระทำเวชกรรมและ
ทูตกรรมเป็นต้น ภิกษุทั้งหลายผู้มากไปด้วยวิญญัติ ย่อมเลี้ยงชีพ
ด้วยการให้ผลไม้และดอกไม้เป็นต้น แม้ภิกษุชั่วทั้งหลาย รู้ว่าสงฆ์